Γεννήθηκα στην Ελλάδα
από Έλληνες εξ αίματος γονείς
και είμαι Έλλην υπήκοος δια γεννήσεως.
Έλαβα την προβλεπόμενη από τον νόμο στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση.
Κατόπιν επιτυχών εξετάσεων, οι οποίες προϋπέθεταν και για εμένα πολύ μόχθο και ατέλειωτες ώρες μελέτης, εισήχθην σε ΑΕΙ, απ’ όπου απεφοίτησα για να μετεκπαιδευθώ εν συνεχεία εις την ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑΝ [όχι σε αμφιβόλου επάρκειας πανεπιστημιακά ιδρύματα της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης].
Επανελθών άρχισα να εργάζομαι συνεισφέρων στον δημόσιο κορβανά αναλόγως των δυνάμεών μου, όπως έπρατταν και πράττουν εκατομμύρια συμπατριωτών μου,
ώστε να συνεχίσει να υπάρχει το πολυδιαφημιζόμενο κράτος δικαίου και πρόνοιας που μας παρέδωσαν οι γονείς μας με όλα τα προτερήματα και ελαττώματά του.
Και ξαφνικά συνειδητοποιώ
πως ό,τι δημιούργησα μαζί με τους συμπατριώτες μου
και τους προπάτορές μας πρέπει να το μοιράζομαι
με εκατοντάδες χιλιάδες εισβολέων,
οι οποίοι ουδέν είχαν εισφέρει στον δημόσιο κορβανά
για να στηθεί το ασφαλιστικό σύστημα, οι πλατείες,
τα μουσεία, τα δημόσια κτήρια, το Μέγαρο Μουσικής,
τα νοσοκομεία, το σύστημα υγείας, τα σχολεία,
τα πανεπιστήμια, οι δενδροστοιχίες, το τηλεφωνικό
δίκτυο, το δίκτυο ηλεκτροδότησης, το δίκτυο ύδρευσης,
το οδικό δίκτυο κ.λπ.
Οι εισβολείς άρχισαν να απασχολούνται παρανόμως αντί χαμηλού ημερομισθίου σε οποιονδήποτε είχε ανάγκη των υπηρεσιών τους, χωρίς ασφάλιση κ.λπ.
Το κράτος απών!
Κάποιοι στιγμή το κράτος [τρόπος του λέγειν]
αποφάσισε να δηλώσει την παρουσία του, αλλά πώς;
Νομιμοποιώντας τους εισβολείς, επειδή έτσι έπρεπε, λέει,
να γίνει για να μπει μια τάξη
στο χάος που είχε προκληθεί.
Έπρεπε, λέει,
και οι εισβολείς να αποκτήσουν δικαιώματα,
ώστε να υπέχουν και υποχρεώσεις.
Δικαιώματα απέκτησαν, αφού
από λαθρομετανάστες ανέβηκαν στην κατηγορία του νόμιμου μετανάστη,
αλλά για υποχρεώσεις δεν ξέρω,
αν εξαιρέσει κανείς τα ελάχιστα ένσημα που απαιτούνταν για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψή τους και τον μηδενικό φόρο που πλήρωναν, τουλάχιστον μέχρι και το 2011, λόγω του αφορολόγητου ορίου.
Οι αριστεροί διατυμπανίζουν ότι οι εισβολείς είναι θύματα των κεφαλαιοκρατών, οι οποίοι τους εκμεταλλεύονται για να αυξάνουν τα κέρδη τους. Οι δεξιοί [ακραιφνείς ή από κούνια, αλλά και μετανοημένοι αριστεροί] δεν μιλάνε καθόλου, διότι το savoir vivre επιτάσσει να μη μιλάμε όταν τρώμε. Έτσι, όλοι αυτοί οι αναξιοπαθούντες [;] εισβολείς έχουν βρει προστασία υπό τα αλεξιβρόχια της αριστεράς και των συνοδοιπόρων της, για να θυμηθώ έναν όρο της δεκαετίας του ΄60, της κεντροδεξιάς σιωπώσης.
Στη συνέχεια
αρχίσαμε να αντιμετωπίζουμε μεγάλα προβλήματα
με την παραβατικότητα πολλών εκ των εισβολέων,
δεδομένου ότι έχει εισέλθει στη χώρα
κάθε καρυδιάς καρύδι,
το οποίο τυγχάνει της προστασίας όλων των πονόψυχων
κρατικοδίαιτων συμπατριωτών μου.
Πρωτόγνωρα εγκλήματα
και θηριώδης βία από άγριους κακοποιούς.
Εγώ
που δεν γουστάρω την κατάσταση αυτή
και θέλω να διαφυλάξω την πατρίδα μου για εμένα
και τα παιδιά μου, αλλά και τα παιδιά των παιδιών μου,
δεν είμαι παρά ένας εξοβελιστέος ρατσιστής.
Εμφανίσθηκε και η Χρυσή Αυγή, οπότε η ρετσινιά [;] του χρυσαυγίτη είναι έτοιμη να κολλήσει στο μέτωπό μου, κάθε φορά που εκδηλώνω την άρνησή μου να αποδεχθώ το χάλι που έχουν δημιουργήσει όλα αυτά τα δοχεία νυκτός που με κυβερνούν.
Νοιώθω.................. οτι δεν γουστάρω τον εισαγόμενο λαθροτουρισμό
που έχει καθίσει στο σβέρκο μου
και μου τη σπάει με πρωτοπορούσα την αριστερή κουλτουροδιανόηση !
Γιατί εγώ..........................εχω εναν Καζαντζακη μεσα μου .......
Ν’ αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ,
εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω
ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ..........................................
Εγώ κοιτάζω κάθε στιγμή το θάνατο·
τον κοιτάζω και δε φοβούμαι·
όμως και ποτέ, ποτέ δε λέω:
Μου αρέσει.
Όχι, δε μου αρέσει καθόλου!
Δεν υπογράφω!
ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ .............................................
ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΜΑΙ
Αποφασισμένος να κάνει αυτό που πρέπει και να προχωρήσει στη λήψη σκληρών μέτρων αγνοώντας το οποιοδήποτε κόστος εμφανίζεται ο πρωθυπουργός. Φέρεται μάλιστα να είπε σε στενούς του συνεργάτες ότι θα κάνει αυτό που πρέπει για την πατρίδα κι ας πέσει. Φράση που αποτελεί το στίγμα της πολιτικής που ακολουθεί.
